หลายๆคนคงคิดว่าการเล่นดนตรี หรือฟังเพลงจะช่วยให้เราเพลิดเพลินและผ่อนคลาย แต่นอกจากที่กล่าวมาการเล่นดนตรียังมีประโยชน์อีกมากมาย เพราะช่วยพัฒนาศักยภาพทั้งด้านบุคลิกภาพ ความเป็นตัวตน ความกล้าแสดงออก กล้าคิดกล้าทำ เสริมสร้างความมั่นใจแก่ผู้เล่น หรือช่วยพัฒนาศักยภาพทางด้านอารมณ์ซึ่งเพลงแต่ละเพลงจะมีลักษณะที่แตกต่างกันออกไป

จะเห็นได้ว่าดนตรีนั้นมีประโยชน์มากมายนอกจากที่กล่าวมานี้ การสร้างเสียงดนตรีสามารถเพิ่มทักษะในการใช้ชีวิต ส่งเสริมทักษะการเข้าสังคม สร้างความคิดสร้างสรรค์ มองเห็นคุณค่าในตัวเองและ ปรับปรุงคุณภาพชีวิตให้ดีขึ้น หรือแม้กระทั่งเล่นดนตรีเป็นงานอดิเรกเป็นที่นิยมชนิดหนึ่งทำให้ใช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์ และยังเป็นการฝึกฝนเพื่อเพิ่มความสามารถพิเศษอีกด้วย

วันนี้ JOBTOPGUN จึงอยากจะแชร์ให้คุณทราบว่า การเล่นเปียโนนั้นจะช่วยฝึกทักษะในด้านใดเพิ่มขึ้นบ้าง ซึ่งผลการวิเคราะห์นี้มาจากงานวิจัยของท็อปกันร่วมกับมหาวิทยาลัยมหิดล โดยมีผู้ร่วมตอบแบบสอบถามถึงกว่า 20,000 คน มาดูกันว่าคนเล่นเปียโนนั้นเป็นคนแบบไหน!

1. สุขุมเยือกเย็น

การเล่นเปียโนเป็นวิธีการฝึกสมาธิอย่างหนึ่ง เพราะเราต้องอ่านและเล่นตามจังหวะของเพลงนั้นๆได้ เพลงที่เล่นถึงจะออกมาดีตรงตามจังหวะ ไม่ว่าจะมือ ขา หรือว่าสายตา จะต้องสัมพันธ์ไปทางเดียวกันทั้งหมด จะขาดส่วนใดส่วนหนึ่งไม่ได้ เพราะฉะนั้น เราต้องมีความใจเย็นในการบังคับทุกๆส่วนให้เล่นสัมพันธ์กัน ไม่อย่างนั้นเพลงอันไพเราะจะไม่เกิดขึ้น ซึ่งสิ่งเหล่านี้ทำให้เรามีสมาธิ รู้จักที่จะอดทน และใจเย็นในการฝึกซ้อม และค่อยๆเรียนรู้ไป

2. เป็นศิลปิน

การเล่นเปียโนในเพลงเดียวกันมีทั้งเร็ว-ช้า หนัก-เบา หากจะเล่นได้ดี อารมณ์ต้องเคลื่อนไหวตามทำนองเพลง เราถือว่านักเปียโนเป็นศิลปินคนหนึ่ง เพราะเป็นผู้สร้างสรรค์ผลงานทั้งด้านศิลปะความบันเทิง ด้านอารมณ์ ความสนุกสนานต่อทุกๆคนที่ได้รับการชมและฟัง การเล่นเปียโนสามารถสื่อเรื่องราวด้วยบทเพลงบรรเลงไปสู่ห้วงอารมณ์ของแต่ละคนได้อย่างไม่อายศิลปินใน    แขนงอื่นๆ

การเล่นเปียโน ทำให้เรารักในเสียงดนตรี เวลาเล่นเปียโนก็ต้องแสดงอารมณ์ที่มีต่อเพลงนั้นๆออกมาด้วยเสียงเพลงเป็นศิลปะแขนงหนึ่ง เปียโนก็ถือว่าเป็นเครื่องดนตรีสากล สามารถเล่นได้ทุกเพศทุกวัย และสามารถช่วยขัดเกลาจิตใจของผู้เล่น แล้วสร้างสมาธิให้ผู้เล่นไม่แพ้ศิลปะแขนงอื่นๆ จิตใจจะมีความอ่อนโยน สามารถนำศาสตร์และศิลป์มารวมเข้าด้วยกันได้เป็นอย่างดี

3. มีความคิดสร้างสรรค์

การเล่นเปียโนเป็นการฝึกสมองอย่างหนึ่ง ในขณะที่เส้นสมองได้เรียงจากการฟังดนตรี ไอเดียใหม่ๆก็มักจะเกิดหลังจากการเล่น รวมทั้งคลายเครียดจากการทำงานด้วย ถึงแม้การเล่นเปียโน จะมีโน้ตแล้วให้เราเล่นตามก็จริงแต่ในการจะเล่นเพลงสักหนึ่งเพลงให้เพราะติดหูคนฟัง ต้องอาศัยความคิดสร้างสรรค์ในการ Improvise ตัวโน้ตหรือการทำให้ตัวโน้ตลื่นไหล ฟังแล้วไม่สะดุดเหมือนเด็กหัดดีดโน้ต รู้จักสรรค์หาวิธีการใหม่ๆ ในการเปลี่ยนนิ้ว ในการแปลงจังหวะ ซึ่งสิ่งเหล่านี้จะช่วยให้รู้จักสร้างสรรค์สิ่งใหม่ๆในการทำงาน เพื่อนำมาปรับปรุงงานที่ดีอยู่แล้วให้ดียิ่งขึ้น

เนื่องจากการเล่นเปียโนต้องอาศัยความคิดที่จะต้องเรียบเรียงตัวโน้ต ให้บรรเลงออกมาพร้อมกันอย่างไพเราะน่าฟัง จึงทำให้ผู้เล่นต้องมีจินตนาการที่ดี ซึ่งจินตนาการก็คือความคิดสร้างสรรค์ของนักดนตรีนั่นเอง เมื่อเริ่มเล่นเป็นเพลงในระดับหนึ่งแล้ว จะเริ่มคิดแล้วว่าจะแต่งเพลงมาแนวไหนดี จะเสริมลูกเล่นต่างๆในเพลงแบบไหนได้บ้าง มีความคิดที่จะเสริมแต่งเพลงให้ไปในทางที่ตัวเองชอบ เราสามารถที่จะใช้ตัวโน้ตบนเปียโนบอกเรื่องราว ความคิด อารมณ์และอีกมากมายออกมาในรูปแบบของดนตรี ซึ่งดนตรีจะต่างจากการอ่านหนังสือตรงที่ว่าไม่มีคำมาจำกัดความหมาย จึงทำให้คนที่ฟังสามารถคล้อยตาม หรือคิดตามดนตรีว่าบอกหรือสื่อถึงอะไร ทำให้คนเราได้คิด หรือพูดง่ายๆว่า ไม่มีกรอบมาครอบความคิดของเรา ทำให้เรามีความคิดที่สร้างสรรค์

4. อดทน

การเล่นเปียโน(จะต้องฝึกฝน เพื่อให้การเล่นพัฒนาขึ้น) สัมพันธ์กับการอ่านโน้ต ซึ่งจะต้องใช้ความอดทนในการฝึกฝน การเล่นเปียโนสร้างความอดทนให้กับผู้เล่น ซึ่งการเล่นเปียโนไม่ใช่ว่าใครจะเล่นก็เล่นได้ ต้องใช้การฝึกฝนและความอดทนเป็นอย่างสูงจึงสามารถประสบความสำเร็จได้

การจะเล่นเปียโนแต่ละเพลงได้ ต้องอาศัยความอดทนในการฝึกซ้อม และบังคับนิ้วของเราให้เล่นได้ทั้งสองมือตามจังหวะและทำนอง อดทนในการที่จะพยายามทำสิ่งหนึ่งสิ่งใดให้ประสบความสำเร็จ

5. บุคลิกดี

การเล่นดนตรี โดยเฉพาะเปียโนจะช่วยส่งเสริมให้ผู้เล่นมีบุคลิกภาพที่ดี จะได้รับการฝึกฝน ให้ต้องนั่งอย่างถูกวิธี และถูกต้อง หลังตรง ยืดอก สง่าผ่าเผย ฝึกฝนให้มีบุคลิกภาพที่ดีทั้งจากภายนอกและภายใน

บุคลิกและท่าทางที่ดีอาจไม่ได้ส่งผลโดยตรงกับการเล่นเปียโนได้ไพเราะ แต่นักเปียโนที่ดีจะได้รับการฝึกฝนเรื่องท่าทางในการเล่นเปี ยโนด้วย นับตั้งแต่การวางมือให้ถูกต้อง ซึ่งส่งผลถึงพลังในการควบคุมนิ้วมือ และการลงน้ำหนักในแต่ละตัวโน้ต รวมไปถึงท่าทางการนั่ง และการถ่ายทอดอารมณ์ ในมุมมองและภาพในจินตนาการของหลายๆคน นักเปียโนเป็นผู้ที่สง่างาม อ่อนโยน สูงศักดิ์ซึ่งนั่นเป็นบุคลิกในอุดมคติของนักเปียโน และเป็นเหตุผลว่า ทำไมการเล่นเปียโนจึงช่วยพัฒนาบุคลิกภาพ

6. ตรวจสอบความถูกต้องในทุกรายละเอียด

การที่จะเล่นเปียโนได้ดีต้องเข้าใจในรายละเอียดและความหมายของเครื่องหมายต่างๆ ในเพลงนั้นๆ ถึงจะสามารถสื่อสารออกมาได้ดีสามารถถ่ายทอดความรู้สึกออกมาให้คนอื่นฟัง การที่เล่นเปียโนตั้งแต่เด็กๆ ส่งผลให้ตัวเองใส่ใจในรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ ของงานที่คนทั่วไปมักจะมองข้ามไป

การเล่นเปียโนนั้นต้องใช้ความละเอียด เพราะในเพลงแต่ละเพลงมีรายละเอียดเยอะ ไม่ว่าจะเป็นความดังเบาของเพลง การเน้นเสียง ความนุ่มนวล ซึ่งมีส่วนช่วยพัฒนา และฝึกให้เราเป็นคนละเอียดรอบคอบ

7. จิตใจดี

การเล่นเปียโนเป็นการฝึกฝนจิตใจ เพราะเสียงเปียโนจะช่วยขับกล่อมจิตใจ ช่วยให้จิตใจสงบ ผ่อนคลายได้และคนที่มีอารมณ์สุนทรีในการเล่นดนตรี ย่อมเป็นคนที่จิตใจดี ถือว่าเป็นการพัฒนาจิตใจทางหนึ่ง คนที่เล่นเปียโนเป็นประจำ มักจะเป็นคนมีจิตใจดี สุขุมเยือกเย็น มีเหตุมีผล ไม่หุนหันพลันแล่น ไม่เกรี้ยวกราดโมโหร้าย และไม่ใช้อารมณ์กับผู้อื่น ดนตรีช่วยกล่อมเกลาให้มีจิตใจอ่อนโยน

8. มีวินัย

เพราะต้องฝึกซ้อมให้สม่ำเสมอ เป็นประจำทุกวัน วันละกี่ชั่วโมง เมื่ออาจารย์มาสอนในครั้งต่อไป เราจะต้องเล่นเพลงที่สอนไปเมื่อครั้งที่แล้วให้ได้ อย่างคล่องแคล่ว จึงต้องอาศัยความมีวินัยในการฝึกซ้อม เพราะการเล่นเปียโนให้ได้ดี ต้องมีการฝึกซ้อมอยู่เสมอ ต้องแบ่งเวลาและหน้าที่ต่างๆ มีวินัยในการซ้อม ถ้ายิ่งเล่นตั้งแต่เด็ก ก็จะยิ่งเป็นการฝึกฝนไปในตัวตั้งแต่เล็กๆ เพื่อให้รู้จักความมีระเบียบวินัยตั้งแต่เนิ่นๆ

9. มีพัฒนาการในตนเองสูง

การที่จะพัฒนาทักษะต่างๆให้ดียิ่งขึ้นไปจะต้องอาศัยความอดทนเป็นอย่างมาก และต้องฝึกซ้อมหลายๆชั่วโมงเพื่อที่จะสอบให้ผ่านเกรดแต่ละขั้น ดังนั้นในส่วนนี้ทำให้ตัวเองต้องการที่จะพัฒนาตลอดเวลา เพื่อให้มีความรู้และทักษะเพิ่มขึ้นในงานที่ตนเองทำหรือรับผิดชอบ

การเล่นเปียโนต้องเข้าใจตัวโน้ตและวิธีที่ถูกต้องในการเล่น โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับบางคนมาสามารถอ่านโน้ตไปเล่นไปได้ จึงต้องใช้วิธีการจำวิธีเล่นและตัวโน้ตที่ถูกต้อง จึงถือได้ว่าเป็นการพัฒนาตัวเองค่อนข้างสูงในเรื่องของการจัดระเบียบความจำ

10. ไม่เคยล้มเลิกความตั้งใจ

แน่นอนว่ากว่าจะเล่นได้แต่ละเพลงให้สมบูรณ์ที่สุดนั้น บ่อยครั้งที่ต้องอาศัยการซ้อม โดยผู้เล่นเองจะไม่รู้เลยว่าที่ฝึกเล่นไปนั้นใช้เวลานานมากเพราะจะเพลิน และมีความรู้สึกว่าต้องเล่นออกมาให้ดีที่สุด บางครั้งฝึกไปเป็นร้อยเที่ยวโดยไม่รู้ตัว ทำให้เมื่อเราจะทำอะไรในชีวิตจริง เราต้องทำให้ดีที่สุด และไม่ล้มเลิกความตั้งใจ กว่าจะเล่นเปียโนซักเพลงได้อย่างคล่องแคล่วต้องอาศัยการฝึกฝน พอเราเล่นได้ดีขึ้นจากเดิม เราก็จะเห็นผลจากเพลงที่เพราะขึ้นๆ ทำให้เราอยากเล่นได้อย่างไม่ผิดเพี้ยน เราจึงต้องพยายามทำให้สำเร็จโดยไม่คิดจะเลิก

11. เป็นตัวของตัวเอง

เมื่อได้เล่นไปในระยะแรก ทุกคนต่างต้องเรียนในแบบที่เหมือนๆกัน แต่พอเรียนไปสักระยะ เมื่อต้องเรียนทฤษฎีต่างๆ เข้าไปช่วยในการคิดนั้น จะทำให้หลายๆคน ค้นพบความเป็นตัวของตัวเองอย่างชัดเจนขึ้น เนื่องจากการเรียนดนตรีนั้นเป็นศาสตร์ชนิดหนึ่ง แต่ละบุคคลควรจะค้นพบแนวทางการเล่นที่เป็นของตนเอง ซึ่งอาจจะเหมือนหรือมีต้นแบบจากศิลปินคนใดมาเป็นต้นแบบก็ได้ ซึ่งจะทำให้เรารู้ได้ลึกซึ้ง และพยายามพัฒนาเพื่อไปให้ถึงจุดนั้น

12. เป็นผู้ฟังที่ดี

นักดนตรีที่ประสบความสำเร็จหลายๆท่าน ต้องมีทักษะในการฟัง เพราะการฟังทำให้นักดนตรีสามารถบรรเลงเพลงได้ไพเราะ ถึงแม้นักดนตรีจะพิการทางสายตา แต่ก็สามารถเล่นดนตรีได้ตามที่ปรากฏให้เห็นทั่วไป ดังนั้นการเป็นผู้ฟังที่ดี จึงเป็นคุณสมบัติของนักดนตรีด้วย

การจะเล่นเปียโนให้ได้ดี เราจะต้องรู้จักฟังเพลงเหล่านั้น จำและจับจังหวะทำนองว่าเป็นอย่างไร จากนั้นฟังผู้สอนเพื่อมาเล่นเอง และพัฒนาฝีมือตนเองเรื่อยๆ ตามคำแนะนำ หรือเพลงต้นฉบับไปเรื่อยๆ ซึ่งถ้าไม่รู้จักและไม่มีทักษะการฟังแล้ว ก็จะเป็นนักเปียโน หรือเล่นเพื่อเป็นงานอดิเรกได้ยาก เพราะถ้าไม่เริ่มจากการฟังที่ดีแล้ว ก็จะหาจุดเริ่มต้นของเปียโนได้ยากทีเดียว

13. เรียนรู้เร็ว

เนื่องจากการเล่นเปียโนต้องใช้ทักษะหลายอย่าง โดยเฉพาะเมื่อมีโน้ตมาวางอยู่ตรงหน้าแล้วต้องเล่นได้เลยไหนจะต้องดูทั้งตัวโน้ต จังหวะ และสัญลักษณ์ต่างๆ ซึ่งต้องใช้ความสามารถสูง และต้องตัดสินใจเร็ว เป็นการฝึกให้เราต้องเรียนรู้เร็วไปในตัว ดังจะเห็นได้ว่า ผู้ที่เล่นเปียโนส่วนใหญ่จะเรียนหนังสือดี

การเล่นเปียโนสามารถช่วยพัฒนาศักยภาพ และทักษะให้คุณมากขนาดนี้ ใครที่อยากพัฒนาตัวตนจากการเล่นเปียโน อย่ารอช้า ลองไปเล่นเปียโนกันเถอะ!